Don't Let Me Go 4#

   -Nie mówiłeś,że umiesz tańczyć.
      -Mówię nieśmiało.

-Miałem kiedyś dziewczynę która była tancerką.

Tańczyliśmy już jakiś kwadrans.Było już późno więc musiałam się z nim pożegnać. Payne odprowadził mnie pod sam dom.To nawet było miłe. 

Weszłam do domu, a koło drzwi czekał na mnie Conor mój starszy brat. Nie wyglądał na tryskającego szczęściem.

-Gdzie byłaś?
                           -Zapytał o dziwo spokojnie.

-Z przyjacielem nad jeziorem. A czemu pytasz?
                     -przecież nie jest tak późno. 

-Jest 21:07.Z kim byłaś?-Pyta.

-Nazywa się Liam Payne.
                                     -Udałam się do kuchni by zaparzyć herbatę. 

-Liam Payne?
                                -Powtórzył po mnie Conor. 

-Tak.A czy coś z nim nie tak? 

-Znam go.To mój dawny kumpel z liceum.

-No i co z tego? To nie mogę się już z nim spotykać?

-Nie no możesz,ale wiesz...
                                     -Usiadł na fotelu nie tracąc ze mnie wzroku.

-Ale co wiem? Boże Conor jak zwykle przesadzasz. Chce żyć własnym życiem, a ty mi to nie umożliwiasz.
                                                               
  -Wstałam. Nie mogłam dłużej tego wytrzymać. Za każdym razem gdy spotykam się z jakimś chłopakiem Maynard prawi mi morały.

-Camilla uspokój się! Martwię się o ciebie jak o własną,rodzoną siostrę. Zrozum to!